Կյանքում մենք բոլորս էլ հանդիպում ենք սխալների։ Այս ամենը բնական է։ Դրանք գալիս են տարբեր ձեւերով՝ սխալ ընտրություններ, մտքեր, գործողություններ, եւ այդ սխալները կարող են լինել անսպասելի, իսկ երբեմն՝  կանխատեսելի։ Կարծում եմ, որ սխալները են մեզ դնում այն ճանապարհի վրա, որին ցանկանում ենք հայտնվել։

Իմ ճանապարհը լի է եղել սխալներով։ Ես եղել եմ մի մարդ, ով միշտ ձգտել է լավ արդյունքների, բայց ժամանակի ընթացքում հասկացել եմ, որ ճանապարհը դեպի այդ լավ արդյունքներ լի է եղել սխալներով։ Պատկերացրեք՝ ես շարունակել եմ շարժվել առաջ, բայց երբեմն իմ որոշումները սխալ էին՝ ստիպելով ինձ կանգ առնել ու հարցնել՝ թե որտեղ եմ սխալվել։ Ես կարծում էի, որ ճիշտ ճանապարհին կարող էի ուղղվել առանց անսխալ լինելու, բայց այնուամենայնիվ, սխալներն իրենց տեղն են գտնում բոլորիս կյանքում՝ որպես մի բան, որից մենք չենք կարող խուսափել։ Այդ սխալների ընդունումը կարեւոր մի փուլ էր իմ կյանքում։

Շատ դժվար էր, երբ առաջին անգամ պետք էր ընդունել` որ սխալվել եմ։ Այդ պահերին ես հաճախ վախենում էի ցույց տալ , որ սխալվել եմ։ Երբ ես հասկացա, որ սխալներ անել՝ դա բնական է, ես արդեն չէի վախենում դրանք ընդունելուց։ Այո, ես սխալ եմ արել, բայց այդպես հասկացել եմ, որ սխալներն իրենց մեջ պարունակում են մի մեծ հնարավորություն՝ սովորելու ու դասեր քաղելու։

Սկզբում ես շատ էի նեղսրտում, երբ հասկանում էի, որ սխալ եմ արել։ Դրանք ինձ թվում էին ծանր։ Բայց երբ սկսեցի ընդունել այն, որ ես ինքս այդ սխալներն արել եմ, դա ինձ ոչ միայն դարձրեց ավելի ազնիվ եւ թափանցիկ, այլեւ ավելի պարզահոգի։ Ես սկսեցի վերականգնվել ոչ միայն սխալներից, այլ նաեւ ինձ տեսնելու նոր ուղղությամբ։

Շատ անգամներ իմ սխալները եղել են այնպիսի պահերին, երբ ես մտածում էի՝ արդեն այն տեղում եմ, որտեղ պետք է լինեի։ Բայց իրականում, այդ պահերին ես հասկանում էի, որ իրականում սխալ կա։ Նույնիսկ այն ժամանակ, երբ սխալներն թվում էին որպես անհնարին չշտկվող, հենց այդ սխալներն ինձ շտկել են։ Ես սկսել եմ դիտարկել դրանք որպես արժեքներ՝ որպես խոչընդոտներ, որոնք նպաստում էին ինձ ճիշտ ընտրություն կատարելու համար։ Չէի կարող առաջ գնալ, եթե չընդունեի այն ճանապարհի սխալները, որոնց որով անցել եմ։ Այդ սխալները հենց նրանք էին, որոնք ինձ սովորեցրել են ճիշտ ընտրություններ կատարել եւ վերագնահատել սեփական քայլերն ու մտածելակերպը։

Առանց սխալների զարգանալը՝ անհնար է։

Որպես մարդ, ով միշտ ձգտել է ավելի լավը լինելու, ես սկսել եմ ընդունել, որ ցանկացած սխալ կարող է բերել նոր հնարավորությունների՝ եթե պատրաստ ես այդ մասին մտածել եւ ընդունել։ Սկզբում, ամեն հարցում, որտեղ ես սխալվում էի, ես փորձում էի արդարանալ ու ասել, որ պայմաններն էին սխալ, մարդիկ էին մեղավոր։ Բայց հետո հասկացա, որ ամեն ինչ գալիս է ինձանից, իմ որոշումներից ու իմ պատրաստակամությունից։ Ես այդ սխալները ընդունել եմ, որոնք ինձ տվել են ուժ եւ գործելու նոր հնարավորություն։ Իմ սխալները սովորեցրել են ինձ, որ մարդկային լինելը չի նշանակում լինել անսխալ։ Շատ ժամանակ սխալները ինձ էլ ավելի են մոտեցրել այն ամենին, ինչին ձգտում եմ։ Սխալները չեն որոշում, թե ով ես դու, այլ հենց այն, թե ինչպես ես քո սխալներից հետո վարվելու։

Հիմա ես կարող եմ ասել, որ իմ ամենակարեւոր քայլերից մեկը եղել է իմ սխալների ընդունումը։  Շատերից  մեկը, որը  փորձում է մշտապես կատարելագործվել, ես գիտակցում եմ, որ ինձ շատ բան է տալու ապագայում՝ եթե ես պատրաստ լինեմ ընդունելու դրանք ու դրանցից դասեր քաղելու։ Դրանք դարձան ոչ թե բեռ, այլ քայլ դեպի իմ ինքնակատարելագործման ճանապարհ։ Ես հասկանում եմ, որ միայն այն ժամանակ, երբ ընդունում եմ իմ սխալները, ես կարող եմ օգտագործել դրանք իմ զարգացման գործընթացում։

Նարեկ Ղազարյան